Stress, φλεγμονή και χρόνιος πόνος στις κλινικές και θεραπευτικές προσεγγίσεις της ρευματοειδούς αρθρίτιδας

A significant percentage of patients with rheumatoid arthritis (RA) demonstrate comorbid mental disorders, with major depressive disorder (MDD) and generalized anxiety disorder (GAD) being more frequent, while RA is also correlated with increased rates of suicide and concomitant psychiatric symptoms such as insomnia and fatigue. However, a negative correlation exists between schizophrenia and RA, indicating that factors predisposing to the manifestation of the one appear to be protective against the clinical demonstration of the other disease. The main causes of psychiatric disorders that may accompany the manifestation of RA can be attributed to the direct impact of inflammatory processes on CNS or to the pharmaceutical agents used for its treatment (which may have ambiguous effects from a psychiatric point of view), as well as to other clinical manifestations of the disease, given its detrimental effects on patients' quality of life (QoL). At the same time, induced psychological reactions due to the pain caused by RA, to the burden of its physical symptoms and to the change in patient's body image, underline the recognition of inherent immunological and molecular responses to inflammation, fostering the investigation of possible common pathogenetic mechanisms between psychiatric and rheumatic morbidity. Individualized psychiatric interventions not only can alleviate patient's mental and physical pain, but also may modify the progression of the disease itself. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Σημαντικό ποσοστό ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα (rheumatoid arthritis, RA) εμφανίζει και συνοδές ψυχικές διαταραχές, με συχνότερες τη μείζονα κα- ταθλιπτική διαταραχή και τη διαταραχή γενικευμένου άγχους, ενώ ερευνητικά δεδομένα συσχετίζουν τη RA και με αυξημένα ποσοστά αυτοκτονικότητας, με συνεκδηλούμενα ψυχιατρικά συμπτώματα την αϋπνία και την ευκοποσία. Εμφανίζεται, όμως, αρνητική συσχέτιση ανάμεσα στη σχιζοφρένεια και στη RA, καθώς παράγοντες που προδιαθέτουν στην εκδήλωση της μιας δείχνουν να είναι προστατευτικοί απέναντι στην εκδήλωση της άλλης. Οι βασικές αιτίες των ψυχιατρικών διαταραχών οι οποίες συχνά συνοδεύουν την εκδήλωση της RA αποδίδονται τόσο στην άμεση προσβολή του κεντρικού νευρικού συστήματος (ΚΝΣ) από τις φλεγμονώδεις διεργασίες της νόσου ή και από τους φαρμακευτικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της (οι οποίοι μπορεί να έχουν αμφίσημα, από ψυχιατρικής σκοπιάς, αποτε- λέσματα), όσο και στις υπόλοιπες κλινικές εκδηλώσεις της RA, με δεδομένη τη δυσμενή της επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Παράλληλα, οι προκαλούμενες ψυχολογικές αντιδράσεις εξ αιτίας του πόνου που προκαλεί η RA, του γενικότερου φορτίου των σωματικών της συμπτωμάτων και της αλλαγής στη σωματοεικόνα των πασχόντων, επιβάλλουν τη συνεκτίμηση των εγγενών ανοσολογικών και μοριακών αποκρίσεων στη φλεγμονή και στη διερεύνηση μιας πιθανόν κοινής αιτιοπαθογένειας της ψυχιατρικής και της ρευματικής νοσηρότητας. Η κατάλληλη ψυχιατρική παρέμβαση μπορεί όχι μόνο να ανακουφίσει τον ψυχικό και τον σωματικό πόνο των πασχόντων αλλά και να τροποποιήσει ριζικά, προς το καλύτερο, την εξέλιξη της ίδιας της νόσου. [ABSTRACT FROM AUTHOR]